Herhaling van een rondje Zuidereiland - Pt.2 Tracks, liften, stappen, etc!

25 april 2013 - Ohakune, Nieuw-Zeeland

Deel 2! Omdat ik inmiddels nog verder achter loop met jullie op de hoogte houden van mijn avonturen, zal ik eens proberen wat sneller door mijn verhaal te gaan. Eens kijken of dat lukt! 

Na mijn tweede dag in Wanaka (relaxing en planning), gingen we door naar Queenstown. Daar heb ik een kort wandelingetje gemaakt naar de top van een van de heuvels rondom Queenstown, met een prachtig uitzicht over de omgeving! Ook was er een frisbeegolfbaan in het park, waar ik me een paar uurtjes prima vermaakt heb! Queenstown is ook dé uitgelezen stad om te gaan stappen, dus de twee avonden dat ik daar was, heb ik dat ook goed gedaan!

Vanuit Queenstown begon ik aan mijn eerste lift-avontuur. In twee ritten kwam ik aan in Te Anau, waar ik zou starten met de Kepler Track. Ingecheckt bij het informatiecentrum voor mijn huttickets en op pad. Op deze track word je geadviseerd om de track (een rondwandeling van vier dagen) in een bepaalde richting te lopen. Doordat de hutten voor die richting volgeboekt waren, deed ik de wandeling eigenwijs andersom. Toen ik tegen het donker aankwam bij de eerste hut, liep ik daar Michael tegen het lijf, met wie ik ook de Tongariro Northern Circuit had gelopen. Nog toffer was dat hij de track ook tegen de richting in ging lopen! De eerste twee dagen van de track waren vlak en leidde me door het bos. Op de derde dag begon het feest: een klim van bijna 1000m! Die bracht ons boven de boomgrens, met een prachtig uitzicht om ons heen over alle bergen in de omgeving. Wel tricky, want er stond een verradelijk briesje die van de bergrug kon blazen, als je niet oppaste! Ik was ook enorm blij met mijn handschoenen, wollen muts en thermokleding, want het was koud daarboven! Over twee bergtoppen liepen we aan het eind weer een stukje omlaag, naar de hut voor onze laastste nacht. Bij deze hut was er een prachtig uitzicht over Lake Te Anau en het dorp en er was ook een grot, waar ik een goed uur in ben geweest. Op de laatste dag liepen we de berg af naar beneden, terug het dorp in.

In Te Anau had ik de paasdagen om bij te komen en voor te bereiden op mijn volgende track. Heerlijke rustige dagen, waarin ik naar een kerkdienst ben geweest, lekker heb gegeten, gezellige avonden heb gehad, naar de bios ben geweest, etc. Het hostel was hier een perfecte plek voor! 

Op dinsdag na Pasen stond ik weer met mijn duim omhoog langs de weg, om te liften naar het startpunt van de Routeburn Track. De eerste van drie dagen heb ik vooral alleen gelopen (op het begin na, een Amerikaanse uitwisselingsstudent begon tegelijkertijd, maar ging al eerder op zoek naar een kampeerplek). De tweede dag was het hoogtepunt van de tocht, letterlijk en figuurlijk. Samen met vier Amerikanen gingen we over de bergen naar 'de andere kant' van de route. In Fiordland, waar zowel de Kepler Track als de Routeburn Track (en vele andere tracks) liggen, regent het veel en kan het weer ook heel snel omslaan. Ook hier was het weer flink koud, maar op een paar kleine buitjes na, hadden we toch weer perfect weer! De uitzichten op Lake Harris en de vallei erachter (en de besneeuwde bergtoppen daar weer achter) waren fenomenaal; ik denk dat ik die dag mijn beste wandeltocht ooit heb gelopen en mijn favoriete plekje in Nieuw-Zeeland heb gevonden! Die nacht in de hut was het enorm koud en hadden we zelfs een klein beetje sneeuw. Ja Nederland, ook ik heb sneeuw gehad! De laatste dag liepen we de track uit, een korte wandeling naar de parkeerplaats, en kreeg ik een lift terug naar Queenstown. Daar was het tijd om bij te komen, te relaxen, te wassen... en natuurlijk te stappen! 

Vanuit Queenstown nam ik de bus naar Christchurch. Ik bezocht er zondags een kerkgemeente, met wie ik ook lekker geluncht heb. Via deze gemeente kwam ik in aanraking met een project om schoolkinderen die zonder ontbijt naar school komen, toch te voorzien van een boterhammetje en een glaasje melk. Het is bizar om te realiseren dat er in zo'n ontwikkeld land toch ook nog arme wijken zijn en wat was het tof om de kinderen daar blij te maken met een simpel ontbijtje! Vanuit Christchurch heb ik nog een tripje gedaan naar Akaroa (waar ik eerder al met Annapaola was geweest), om nog eens te genieten van de rust en het fijne stadje daar. Dat lukte prima en door het mooie weer (wat we de vorige keer niet hadden), was het enorm genieten van de prachtige omgeving! Ook heb ik vanuit Christchurch nog een uitstapje gemaakt naar Mt. Cook National Park (bij de hoogste berg van Nieuw-Zeeland), om een klim te wagen naar de Mueller Hut. Samen met Paul, uit het hostel in Christchurch, klommen we 1800 treden omhoog, om vervolgens al zigzaggend over rotsen te klauteren naar de bergrug. Vervolgens was het nog een korte wandeling naar de hut. De volgende ochtend stond ik vroeg op om te genieten van een prachtige zonsopgang! Ook die plek komt ergens hoog in mijn favorietenlijstje terecht; wat was het tof daar!

Omdat de titel mij maar toelaat te schrijven tot Christchurch (want noorderlijk daarvan is het geen herhaling meer van mijn rondreis), start ik meteen een nieuwe blog over de rest van het Zuidereiland en het stuk Noordereiland, tot vandaag.