Zonder bus, enorm veel kilometers, een trein, autopech en een toffe verjaardag!

Bij mijn vorige reisverslag was het niet gelukt om de foto's te uploaden. Met een beetje geluk lukt dat vanavond wel, dus ga op zoek naar twee albums met foto's!

De laatste keer dat ik jullie schreef, was in Greymouth. Dat is weer bijna drie weken geleden, dus enorm veel avonturen! Op 7 maart reden we vanuit Greymouth naar Arthur's Pass, een klein bergdorpje in een bergpas. De rit er naartoe was mooi, het berglandschap geweldig! In het dorpje hebben we een korte wandeling gedaan naar een supermooie waterval, waar we in het zonnetje op een rots zijn gaan zitten en genoten van een wijntje en de omgeving. Prima vertoeven! Eenmaal terug bij de kust, reden we naar Hokitika, waar we zouden slapen. Een deprimerend dorpje, waar we maar al te graag snel weer weg wilden. Het enige hoogtepunt was een prachtig blauwe rivier in een kloof. Vervolgens gingen we door naar de toeristenstadjes Franz Josef (waar ik nu weer ben) en Fox Glacier. De gletsjers hier trekken enorm veel toerisme. We hebben in Franz een wandeling gedaan naar en door een tunnel en in het donker enorm hard gelachen tijdens een fotoshoot met zaklampjes (zie foto's). Het hostel in Fox Glacier had een bubbelbad, dus daar hebben we het grootste deel van de avond besteed.

Helaas, het weer sloeg om en op de verjaardag van mijn zusje was het grijs, grauw en extreem mistig. We begonnen de dag aan het strand, waar we dolfijnen zagen, en op de weg terug naar het dorpje verdwenen de wolken voor een minuut of vijf, speciaal voor ons, voor een prachtig uitzicht op de gletsjer! Tot we een paar uur later de bergen weer indoken, was het weer deprimerend. Gelukkig werden we landinwaards weer getrakteerd op een zonnetje en reden we vrolijk door naar Wanaka... dachten we! Er bleek een dorpsfeest te zijn en elk hostel was compleet volgeboekt. Uiteindelijk zijn we beland op een camping vlak voor Wanaka, waar we een tent mochten lenen. Zonder matje, gelukkig wel met slaapzak, was het niet de beste nacht die we hadden. In Wanaka hebben we een van de mooiste wandelingen gedaan, de Rob Roy Glacier Valley track. Kneiterhard genieten van de bossen, een wilde rivier en een prachtige gletsjer op de top van de berg!

Vanuit Queenstown, waar we de dag eindigden, zijn we naar Milford gereden. Samen met twee lifters hebben we daar een kayaktrip gedaan tussen de fjorden door! De route er naartoe was weer fenomenaal, met prachtige bergen, watervallen, etc. Op zoek naar onze lodge, bleek die zo'n 100 kilometer terug te zijn. Oeps, foutje! De enige betaalbare lodge was volgeboekt, maar na wat bambi-oogjes mochten we in de loungeruimte slapen! Wat een geluk! Van de zitkussens op de bank maakten we een kingsize tweepersoonsbed en hadden we uiteindelijk nog een prima nacht! Na onze kayaktrip de volgende dag begon een nieuw avontuur. We ontdekten dat er geen antivries meer in de auto zat en de weg terug was eentje die flink bergopwaards ging. Niet chill! Water gebruikt als koelvloeistof en toch de trip maar gewaagd. Gelukkig hebben we het gehaald! Maar dat was niet het einde van het verhaal. De volgende ochtend bleek het resevoir weer leeg te zijn. Er was iets niet goed. We reden die dag naar Invercargill, een grote stad langs de westkust. Met een aantal stops, zoals het diepste meer van NZ en een klim door grotten, kwamen we uiteindelijk bij ons hostel aan. 's Avonds uit eten voor mijn verjaardag (de volgende dag), want we wisten niet of we ergens terecht zouden komen waar dat op mijn officiele verjaardag kon. Om 12 uur zat ik te genieten in een bubbelbad van een lekker stukje taart en een kindersurprise!

Jarig zijn aan de andere kant van de wereld... best apart. Gelukkig kon ik het vieren in goed gezelschap; daar was ik namelijk best bang voor. De ochtend begon met een rit te paard, vervolgens gebeld met papa, mama en Esther en toen de auto bij de garage gedropt. In de tijd dat die gemaakt werd (de radiator lekte), lagen wij heerlijk in het park niks te doen. Gelukkig hadden we nog twee uur de tijd om iets te maken van de dag, dus op naar Curio Bay. In die baai speelden de dolfijnen in de golven, lag er een versteend bos (verwarrend en frustrerend, je ziet dat het hout is, maar het voelt als steen!) en zagen we een verdwaalde pinguin die als een demente wat doelloos aan het rondwaggelen was. Een prima opvulling van je verjaardag, als je het mij vraagt!

De volgende dag... koelvloeistof weg! Gebeld met het autoverhuurbedrijf en in Dunedin konden we een nieuwe auto halen. Onderweg zijn we nog gestopt bij een aantal toffe watervallen, een zeegrot en een speeltuin voor volwassenen, vol met gekke uitvindingen, dingen met knopjes en geniale humor. Heerlijk! In Dunidin dus een nieuwe auto, door naar het hostel en 's avonds een heerlijk visje gegeten! Zorgen leken zo ver weg! Tot we de volgende dag weer op de weg zaten en na 100 km het check-engine lampje ging branden. Wat nu weer?! Waarschijnlijk gewoon een sensor, zei het verhuurbedrijf. Maar het starten van de auto duurde steeds langer en op verschillende momenten stotterde de motor, waardoor de hele auto schudde. Ik ben geen automonteur, maar dat leek me toch geen goed teken. We reden langs Lake Pukaki met een prachtige weerspiegeling van Mt. Cook, de hoogste berg van NZ, naar Lake Tekapo. Voorzichtig al een beetje St. Patricks Day gevierd, want het was zaterdag en er was een feestje.

De volgende dag zijn we, op een korte stop na, snel doorgereden naar Christchurch, waar we de derde auto in drie dagen kregen! Gelukkig heeft die het volgehouden! In ChCh hebben we kort rondgereden en schrokken we enorm van de ravage die er nog altijd is na de aardbevingen van twee jaar geleden. Het hele centrum is een doolhof van eenrichtingswegen, afgesloten wegen en gebouwen die in puin liggen of inmiddels geheel verwijderd zijn. Snel door naar het mooiere Bank's Peninsula, waar Annapaola en ik onze laatste avond hadden. Lekker gebarbequed en met hulp van het barmeisje van de plaatselijke bar (ze sliep in ons hostel), toch nog een feestje op St. Patricks Day met blikken Guinness en Ierse muziek op de achtergrond!

Na bijna twee weken samen reizen, nam ik afscheid van Annapaola. Best gek, zoiets. Ik kreeg een lift terug naar ChCh, waar ik drie nachten ben gebleven. Ik heb me vooral bezig gehouden met rondlopen in de stad en een nieuwe camera kopen (de lens van mijn fotomaatje wil niet meer :-( ). Vanuit ChCh heb ik de trein genomen die dwars door de bergen naar de andere kant van het eiland rijdt. Een prachtig landschap en vermoedelijk een van mijn tofste foto's gemaakt! In Greymouth ben ik weer op de bus gestapt, om 's avonds een vuilniszakkenfeest te hebben. Iedereen had een kostuum van vuilniszakken aan. Mijn outfit bestond uit witte zakken en een zwarte stift, ik ben de hele avond beschreven!

Vandaag reden we, met een klein katertje, door naar Franz Josef. Ik heb eens een lekker dagje vrij genomen en alleen maar genoten van de zon. Prima! Morgen een lange reis voor de boeg naar Wanaka (en daarna Queenstown) om er eens wat meer tijd door te brengen. Het plan is om de komende week de Routeburn Track (3 dagen) en de Kepler Track (4 dagen) achter elkaar te lopen. Ben benieuwd!